Select your language TH EN

เภสัชวัตถุ พืชวัตถุ thai-herbs.thdata.co thdata.co

บวม อักเสบ อาการท้องผูก เถาดาน อาการท้องเสีย อาการร้อนใน กระหายน้ำ อาการท้องอืด ท้องเฟ้อ แน่นจุกเสียด สมานแผล โรคน้ำเหลืองเสีย BIGNONIACEAE วงศ์แคหางค่าง วงศ์ไม้ปีบ สมุนไพรในงานสาธารณสุขมูลฐาน พืชจำพวกต้น

อ่านบทความอัตโนมัติ

ชื่อไทย: เพกา

ชื่อท้องถิ่น: ลิ้นฟ้า (เลย, ภาคอีสาน)/ กาโด้โด้ง (กาญจนบุรี)/ ดุแก ดอก๊ะ ด๊อกก๊ะ (แม่ฮ่องสอน)/ เบโด (จังหวัดนราธิวาส)/ มะลิ้นไม้ มะลิดไม้ ลิดไม้ (ภาคเหนือ)/ โชยเตียจั้ว (จีน)

ชื่อสามัญ: Broken bones tree, Damocles tree, Indian trumpet flower

ชื่อวิทยาศาสตร์: Oroxylum indicum (L.) Kurz

ชื่อวงศ์: BIGNONIACEAE

สกุล: Oroxylum

สปีชีส์: indicum

ชื่อพ้อง:

-Arthrophyllum ceylanicum Miq.

-Arthrophyllum reticulatum Blume ex Miq.

-Bignonia indica L.

-Bignonia lugubris Salisb.

-Bignonia pentandra Lour.

-Bignonia quadripinnata Blanco

-Bignonia tripinnata Noronha

-Bignonia tuberculata Roxb. ex DC.

-Calosanthes indica (L.) Blume

-Hippoxylon indica (L.) Raf.

-Oroxylum flavum Rehder

-Spathodea indica (L.) Pers.

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์:

ต้นเพกา เป็นไม้ยืนต้น กึ่งผลัดใบหรือไม่ผลัดใบ สูงประมาณ 5-12 เมตร เรือนยอดเล็ก กิ่งเปราะหักง่าย แตกกิ่งก้านน้อย ต้นที่มีอายุน้อยมีกิ่งใหญ่ตรงกลางกิ่งเดียว เปลือกเรียบ มีใบเป็นกลุ่มตรงกลาง คล้ายกับต้นปาล์ม ภายหลังจากออกดอก ลำต้นจะแยกเป็นกิ่งระเกะระกะ เปลือกต้น สีน้ำตาลครีมอ่อน หรือเทาอ่อน แตกเป็นสะเก็ดสี่เหลี่ยม และแผลของใบยาวถึง 150 เซนติเมตร เกิดจากใบที่ร่วงไปแล้ว ลำต้นและกิ่งก้านมีรูระบายอากาศ กระจายอยู่ทั่วไป เปลือกลำต้นเรียบสีเทา มีรอยแผลเป็น จากการหลุดร่วงของ

ใบ เป็นใบประกอบแบบขนนก 3 ชั้น ปลายคี่ ใบขนาดใหญ่ ยาวประมาณ 60-200 เซนติเมตร เรียงตรงข้ามกันอยู่บริเวณปลายกิ่ง ใบย่อยรูปไข่ หรือรูปไข่แกมวงรี กว้าง 4-8 เซนติเมตร ยาวประมาณ 6-12 เซนติเมตร ปลายยาว ขอบใบเรียบ ฐานใบสอบแคบ ใบเกลี้ยง หรือมีขนสีขาวสั้นๆ ด้านล่าง ท้องใบนวล ก้านใบบนสุดแยกออก 1 ครั้ง ก้านใบกลางแยก 2 ครั้ง และก้านใบล่างแยก 3 ครั้ง ทำให้เห็นใบทั้งหมดเป็นรูปสามเหลี่ยม ก้านใบย่อยยาวประมาณ 5-8 มิลลิเมตร ก้านใบข้าง และก้านใบร่วมโค้งพองออกที่ฐานและที่ข้อ ก้านใบยาวประมาณ 0.5-2 เมตร

ดอก ออกดอกช่อขนาดใหญ่แบบกระจะ ออกที่ปลายยอดเป็นกระจุก มีดอกย่อย 20-35 ดอก จะบานพร้อมกันคราวละ 2-3 ดอก ก้านช่อดอกยาวประมาณ 60-180 เซนติเมตร ยื่นออกมานอกทรงพุ่มของยอด ดอกย่อยมีขนาดใหญ่ประมาณ 8-12 เซนติเมตร กลีบดอกสีนวลแกมเขียวโคนกลีบเป็นหลอดสีม่วงแดง หรือม่วงด้านนอก หลอดกลีบดอกยาว 2-4 เซนติเมตร รูปแตร กลีบดอกหนา ขอบย่น ไม่มีพู หรือพูไม่เท่ากัน มีต่อมกระจายอยู่ด้านนอก ด้านในมีขนหนาแน่น ดอกบานตอนกลางคืน มีกลิ่นสาบฉุน และร่วงตอนเช้า มักจะมีดอกและผลในกิ่งเดียวกัน เกสรตัวผู้ 5 อัน ติดกับหลอดดอก โคนก้านมีขน เกสรตัวเมียมี 1 อัน กลีบเลี้ยงยาว 2-4 เซนติเมตร มีกลีบเลี้ยง 5 กลีบ เชื่อมติดกันเป็นรูปทรงกระบอก ปลายไม่แยกเป็นกลีบอย่างเด่นชัด เมื่อเป็นผล กลีบเลี้ยงนี้จะเจริญเป็นเนื้อแข็งมาก

ผล ลักษณะผลเป็นฝัก แบน โค้งเล็กน้อยที่ฐาน มีสันเล็กๆที่ด้านข้าง คล้ายรูปลิ้น ห้อยอยู่เหนือเรือนยอด กว้างประมาณ 6-10 เซนติเมตร ยาวประมาณ 30-120 เซนติเมตร สีน้ำตาลเข้ม สีแดง ติดฝักยาก ฝักเป็นรูปดาบ เมื่อแก่จะแตกเป็น 2 ซีก เมล็ดแบนสีขาว ขนาดประมาณ 4-8 เซนติเมตร มีปีกบางโปร่งแสง

สภาพนิเวศวิทยา: พบบริเวณป่าเต็งรัง ป่าทุ่ง ป่าผสมผลัดใบ บริเวณ ไร่ สวน

ถิ่นกำเนิด: จีนไปจนถึงเอเชียเขตร้อน

การกระจายพันธุ์: เกาะอันดามัน, อัสสัม, บังกลาเทศ, กัมพูชา, จีนตะวันออกเฉียงใต้, หิมาลัยตะวันออก, อินเดีย, จาวา, ลาว, ซุนดาน้อย, มาลายา, เมียนมาร์, เนปาล, ฟิลิปปินส์, ศรีลังกา, สุลาเวสี, สุมาเตรา, ไทย, เวียดนาม

การปลูกและการขยายพันธุ์: ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด

สรรพคุณ:

-ตำรายาไทย

*เปลือกต้น รสฝาดเย็นขมเล็กน้อย สรรพคุณ ตำกับสุรา ทา พ่นตามตัวสตรีที่ทนการอยู่ไฟไม่ได้ ทำให้หนังชา สมานแผล ทำให้น้ำเหลืองปกติ ดับพิษโลหิต

*ฝักแก่ รสขม สรรพคุณ แก้ร้อนในกระหายน้ำ

*ฝักอ่อน รสขมร้อน สรรพคุณ ขับผายลม

*เมล็ดแก่ รสขม สรรพคุณ ระบายท้อง

*ราก รสฝาดขมน้อย สรรพคุณ บำรุงธาตุ ทำให้เกิดน้ำย่อยอาหาร แก้ท้องร่วง ฝนกับน้ำปูนใส ทาแก้บวมอักเสบ

องค์ประกอบทางเคมี:

-ใบ พบสารกลุ่มฟลาโวนอยด์ ได้แก่ chrysin, baicalein, baicalein-7-O-glucoside, baicalein-7-O-diglucoside, chrysin-7- O-glucuronide, baicalein-7-O-glucuronide, chrysin-diglucoside (จันทร์เพ็ญ, 2559)

การศึกษาทางเภสัชวิทยา:

-ฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรีย การทดสอบฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรียของสารสกัดเอทิลอะซิเตต และสารสกัดเมทานอลที่ได้จากดอก และใบเพกา ทำการศึกษาในหลอดทดลอง โดยใช้วิธี agar disc diffusion ทดสอบกับเชื้อแบคทีเรียที่ก่อให้เกิดโรคอาหารเป็นพิษ ได้แก่ เชื้อแบคทีเรียแกรมบวก 2 ชนิด คือ Bacillus subtilis และ Staphylococus aureus และเชื้อแบคทีเรียแกรมลบ 2 ชนิด คือ Escherichia coli และ Pseudomonas aeruginosa ใช้สารสกัดที่ความเข้มข้น 500 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร ปริมาณ 20 ไมโครลิตรต่อ disc ผลการทดสอบพบว่าสารสกัดทั้ง 4 ชนิด ได้แก่ สารสกัดเอทิลอะซิเตตจากดอก (FE) และใบ (LE) สารสกัดเมทานอลจากดอก (FM ) และใบ (LM) จำนวน 4 ตัวอย่าง สามารถยับยั้งการเจริญของเชื้อแบคทีเรียแกรมบวก คือ S. aureus และ B. subtilis ได้ โดยสาร FE มีฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรีย B. subtilis สูงที่สุด ให้ค่าเฉลี่ยบริเวณโซนใสในการยับยั้งเชื้อ (Inhibition zone) เท่ากับ 13.83 ± 2.88 mm สำหรับเชื้อแบคทีเรีย S. aureus สาร LM มีฤทธิ์ยับยั้งได้สูงที่สุดเท่ากับ 13.33 ± 0.70 mm ส่วนแบคทีเรียแกรมลบ P. aeruginosa พบว่าสาร FE และ FM สามารถยับยั้งการเจริญของแบคทีเรีย โดยมีค่า Inhibition zoneเท่ากับ 11.00 ± 0.50 และ 7.50 ± 0.50 mm ตามลำดับ นอกจากนี้พบว่ามีเพียงสาร FE เท่านั้นที่สามารถยับยั้งการเจริญของ E. coli ได้ ให้ค่า Inhibition zone เท่ากับ 8.50±0.80 mm โดยสรุปสารสกัดเอทิลอะซิเตดจากดอก มีฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรียแกรมบวก และแกรมลบ ได้ทุกชนิดเมื่อเทียบกับสารสกัดอื่น และมีฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรีย B. subtilis และ P. aeruginosa สูงสุด (จันทร์เพ็ญ, 2559)

-การทดสอบฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรียของสารสกัดน้ำ และเอทานอล ที่ได้จากผล และเมล็ดเพกา ที่เก็บ หรือซื้อจากจังหวัดนครปฐม และกรุงเทพมหานคร ทำการศึกษาในหลอดทดลอง เชื้อที่ใช้ทำการทดสอบ ได้แก่ Staphylococcus intermedius และ Streptococcus suis ตรวจสอบโดยใช้วิธี disc diffusionmethod เพื่อหาค่าบริเวณโซนใสในการยับยั้งเชื้อ (zone of inhibition) ใช้ยา amoxicillin/clavulanic acid (AMC) ขนาด 30 µg และยา gentamicin ขนาด10 µg เป็นสารมาตรฐาน ผลการทดสอบพบว่าสารสกัดเอทานอลจากผลเพกา ที่เก็บจาก จ. นครปฐม ในขนาด 1000 mg/ml สามารถยับยั้งเชื้อ S. intermedius และ S. suis ได้ดีที่สุด โดยมีขนาด zone of inhibition เท่ากับ 15.11±2.10 และ 14.39±2.47 mm ตามลำดับ (p<0.05) ยามาตรฐาน AMC มีค่า zone of inhibition ต่อเชื้อ S. intermedius และ S. suis เท่ากับ 24.44±0.73 mm และ 32.56±0.53 mm ตามลำดับ ยามาตรฐาน gentamicin มีค่า zone of inhibition ต่อเชื้อ S. intermedius เท่ากับ 15.00±0.50 mm โดยสรุปสารสกัดเอทานอลจากผลเพกาที่เก็บจาก จ.นครปฐม สามารถยับยั้งเชื้อแบคทีเรียทั้ง 2 ชนิด ได้ดีที่สุด และสามารถยับยั้งเชื้อ S. intermedius ได้เทียบเท่ากับยามาตรฐาน gentamicin จึงสามารถนำมาพัฒนายารักษาโรคติดเชื้อ S. intermedius ซึ่งทำให้เกิดการติดเชื้อแบคทีเรียเฉียบพลันที่ผิวหนัง และโครงสร้างผิวหนัง (acute bacterial skin and skin structure infections) และเชื้อ Streptococcus suis ทำให้มีอาการของเยื่อหุ้มสมองอักเสบ ผู้ป่วยส่วนใหญ่จะสูญเสียการได้ยิน จนถึงขั้นหูหนวกถาวร ผู้ป่วยบางรายมีอาการข้ออักเสบ เนื้อเยื่อใต้ผิวหนังอักเสบ (cellulitis) ในรายที่มีอาการติดเชื้อในกระแสโลหิตจะมีผลต่ออวัยวะต่างๆ เช่น ตับ ไต เยื่อบุหัวใจอักเสบ ปอดอักเสบ ลูกตาอักเสบ มีผื่นจํ้าเลือดทั่วตัว และช็อก หลังจากที่หายจากอาการป่วยแล้ว อาจมีความผิดปกติของการทรงตัว และการได้ยิน (Sithisarn, et al., 2016)

-ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ การทดสอบฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดน้ำ และสารสกัดเอทานอล ที่ได้จากผล และเมล็ดเพกา ที่เก็บ หรือซื้อจาก จังหวัดนครปฐม และกรุงเทพมหานคร ทำการศึกษาในหลอดทดลอง ตรวจสอบโดยใช้วิธี DPPH (1,1-diphenyl-2-picrylhydrazyl) assay ใช้ ascorbic acid และ baicalein (สารกลุ่มฟลาโวนอยด์ ที่แยกได้จากผลเพกา) เป็นสารมาตรฐาน ผลการทดสอบพบว่าสารสกัดเอทานอลจากเมล็ดเพกา ที่ซื้อมาจากกรุงเทพมหานคร มีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระสูงสุด โดยมีค่าความเข้มข้นที่ยับยั้งได้ร้อยละ 50 (IC50) เท่ากับ 26.33±0.84 µg/ml (สารมาตรฐาน ascorbic acid และ baicalein มีค่า IC50 เท่ากับ 3.86±0.12 และ 3.17±0.05 µg/ml ตามลำดับ) (Sithisarn, et al., 2016)

-การทดสอบฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดเอทิลอะซิเตต และสารสกัดเมทานอล ที่ได้จากดอก และใบเพกา ทำการศึกษาในหลอดทดลอง ตรวจสอบโดยใช้วิธี TLC DPPH (1,1-diphenyl-2-picrylhydrazyl) assayโดยใช้ เฮกเซน:เอทิลอะซิเตต:เมทานอล (8:2:1)เป็น mobile phase รายงานผลจากการสังเกตตำแหน่งการฟอกจางสี DPPH ที่ค่า Rf ต่าง ๆ ผลการทดสอบพบว่าสารสกัดทั้ง 4 ชนิดให้ผลต้านอนุมูลอิสระ DPPH โดยสารที่มีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระมากที่สุดคือสารสกัดเอทิลอะซิเตตที่ได้จากใบ มีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระรวม 5 ตำแหน่ง ที่ค่า Rf เท่ากับ 0.09, 0.38, 0.47, 0.70 และ 0.90ตามลำดับ (จันทร์เพ็ญ, 2559)

การศึกษาทางพิษวิทยา: -

การใช้ประโยชน์:

-อาการปวดฝี ใช้เปลือกต้นนำมาฝนแล้วทาบริเวณรอบ ๆบริเวณที่เป็นฝี

-โรคงูสวัด ใช้เปลือกต้นเพกา เปลือกคูณ รากต้นหมูหนุน นำมาฝนใส่น้ำทาบริเวณที่เป็น จะช่วยให้หายเร็วขึ้น

-ยอดและดอกอ่อนสีเหลืองอ่อนเกสรแดงนั้น มีรสขมอ่อนๆ คล้ายใบยอ นำมาลวก ต้ม หรือเคี่ยวหัวกะทิข้นๆ ราดไปบนยอดดอกอ่อน ใช้เป็นผักจิ้มกับน้ำพริก หรือนำมาผัดใส่กุ้งก็อร่อย นำมายำใส่กระเทียมเจียวก็มีรสชาติเยี่ยม

-ฝักอ่อน ที่อายุไม่เกิน 1 เดือน ขนาดไม่ใหญ่มากนัก ต้องใช้เล็บมือจิกลงไปได้ จิ้มกินกับน้ำพริก นำฝักอ่อนที่ได้มาเผาไฟแรงๆ จนเปลือกพองไหม้ทั่ว ขูดลอกเอาส่วนดำที่ผิวออกให้หมด จะได้ส่วนในที่มีกลิ่นหอม หั่นเป็นชิ้นตามขวางหนา นำมาปรุงเป็นอาหารทั้งนำมาเป็นผักจิ้มน้ำพริก เป็นเครื่องเคียงลาบ ก้อย ใช้ทอดกินกับไข่ ใส่แกง คั่ว ยำ ผัดกับหมู หรือทำแกงอ่อมปลาดุกใส่ฝักเพกาแทนใบยอ

-ชาวกะเหรี่ยง นำเปลือกต้น สับให้ละเอียดใส่ลาบ ทำให้มีรสขม

-เปลือกของลำต้น นำมาใช้ทำสีย้อมผ้า ซึ่งให้สีเขียวอ่อน

-เนื้อไม้ มีสีขาวละเอียด มีความเหนียว เหมาะสำหรับนำมาใช้ทำงานแกะสลักต่าง ๆ

สร้างบทความของคุณ โดยวิธีการง่ายๆ

สร้างบทความ ของคุณได้ที่นี่ (Free)

แชร์ข้อมูล

กราย

https://thai-herbs.thdata.co/page/กราย/

สมุนไพร กราย?>

สมุนไพรไทย

สมุนไพร พื้นบ้าน

สรรพคุณ

สรรพคุณ ของ กราย

อินทนิลน้ำ

https://thai-herbs.thdata.co/page/อินทนิลน้ำ/

สมุนไพร อินทนิลน้ำ?>

สมุนไพรไทย

สมุนไพร พื้นบ้าน

สรรพคุณ

สรรพคุณ ของ อินทนิลน้ำ

การจำแนกเต้าตี้เย่าไฉ

https://thai-herbs.thdata.co/page/การจำแนกเต้าตี้เย่าไฉ/

สมุนไพร การจำแนกเต้าตี้เย่าไฉ?>

สมุนไพรไทย

สมุนไพร พื้นบ้าน

สรรพคุณ

สรรพคุณ ของ การจำแนกเต้าตี้เย่าไฉ

เสือ

https://thai-herbs.thdata.co/page/เสือ/

สมุนไพร เสือ?>

สมุนไพรไทย

สมุนไพร พื้นบ้าน

สรรพคุณ

สรรพคุณ ของ เสือ

ประดู่เสน

https://thai-herbs.thdata.co/page/ประดู่เสน/

สมุนไพร ประดู่เสน?>

สมุนไพรไทย

สมุนไพร พื้นบ้าน

สรรพคุณ

สรรพคุณ ของ ประดู่เสน

ธรณีสาร

https://thai-herbs.thdata.co/page/ธรณีสาร/

สมุนไพร ธรณีสาร?>

สมุนไพรไทย

สมุนไพร พื้นบ้าน

สรรพคุณ

สรรพคุณ ของ ธรณีสาร

กัญชา-กฏหมายเกี่ยวกับกัญชา

https://thai-herbs.thdata.co/page/กัญชา-กฏหมายเกี่ยวกับกัญชา/

สมุนไพร กัญชา-กฏหมายเกี่ยวกับกัญชา?>

สมุนไพรไทย

สมุนไพร พื้นบ้าน

สรรพคุณ

สรรพคุณ ของ กัญชา-กฏหมายเกี่ยวกับกัญชา

อุตพิด

https://thai-herbs.thdata.co/page/อุตพิด/

สมุนไพร อุตพิด?>

สมุนไพรไทย

สมุนไพร พื้นบ้าน

สรรพคุณ

สรรพคุณ ของ อุตพิด

หญ้างวงช้าง-พืชพิษ

https://thai-herbs.thdata.co/page/หญ้างวงช้าง-พืชพิษ/

สมุนไพร หญ้างวงช้าง-พืชพิษ?>

สมุนไพรไทย

สมุนไพร พื้นบ้าน

สรรพคุณ

สรรพคุณ ของ หญ้างวงช้าง-พืชพิษ

เราจำเป็นต้อง-อาบน้ำ-ทุกวันหรือไม่

https://thai-herbs.thdata.co/page/เราจำเป็นต้อง-อาบน้ำ-ทุกวันหรือไม่/

สมุนไพร เราจำเป็นต้อง-อาบน้ำ-ทุกวันหรือไม่?>

สมุนไพรไทย

สมุนไพร พื้นบ้าน

สรรพคุณ

สรรพคุณ ของ เราจำเป็นต้อง-อาบน้ำ-ทุกวันหรือไม่

เถาคุย

https://thai-herbs.thdata.co/page/เถาคุย/

สมุนไพร เถาคุย?>

สมุนไพรไทย

สมุนไพร พื้นบ้าน

สรรพคุณ

สรรพคุณ ของ เถาคุย

วิธีเช็ดตัว-ลดไข้-ที่ถูกต้อง-ควรทำอย่างไร

https://thai-herbs.thdata.co/page/วิธีเช็ดตัว-ลดไข้-ที่ถูกต้อง-ควรทำอย่างไร/

สมุนไพร วิธีเช็ดตัว-ลดไข้-ที่ถูกต้อง-ควรทำอย่างไร?>

สมุนไพรไทย

สมุนไพร พื้นบ้าน

สรรพคุณ

สรรพคุณ ของ วิธีเช็ดตัว-ลดไข้-ที่ถูกต้อง-ควรทำอย่างไร

ข้อมูลอื่นๆที่เกี่ยวข้อง

กรรณิกา

กันเกรา

กรัก

กัลปังหา

กระเชา

กระทิง

กระแบก

กระเบียน

กระเบา

กะโบลิง

กะพังอาด

กะเพรา

กระแจะ

กระเจี๊ยบแดง

กระดังงาไทย

กระโดงแดง

กระโดน

กระโดนดิน

กระตังใบ

เกล็ดปลาช่อน

กระถินเทศ

กระถินไทย

กระถินป่า

กระถินพิมาน

กระทุ่ม

กระท้อนป่า

กระท่อม

กระบือเจ็ดตัว

การบูร

กระพี้เขาควาย

กราย

กรวยป่า

กล้วยตีบ

กวาวต้น

การะเกด

กาหลง

กาสามปีก

ก้างปลาแดง

ก้างปลาขาว

กานพลู

ก้ามปู

กุ่มน้ำ

กุ่มบก

แก้ว

โกงกาง

โกฐกะกลิ้ง

โกฐกักกรา

โกฐกระดูก

โกฐก้านพร้าว

โกฐจุฬาลัมพา

โกฐน้ำเต้า

โกฐสอ

โกฐหัวบัว

โกฐเขมา

โกฐพุงปลา

โกฐเชียง

โกฐชฎามังษี

กอมขม

ก่อ

กำจัด

กำลังช้างเผือก

กำลังวัวเถลิง

กำลังเสื่อโคร่ง

กำลังหนุมาน

เกว้า

ขันทองพยาบาท

ข่าต้น

ขี้ครอก

ขี้หนอน

ขี้เหล็กบ้าน

ขี้เหล็กเลือด

ขี้อ้าย

เข็มขาว

เข็มแดง

เข็มป่า

เขยตาย

ขอนดอก

ข่อย

ข่อยหย็อง

เขี้ยวงู เล็บครุฑ

ไข่มด

คงคาเดือด

คนทา

คนทีสอ

คนทีเขมา

คัดลิ้น

คันทรง

คราม

ครอบจักรวาล

ครอบตลับ

ครอบฟันสี

คางแดง

ควินิน

คูน

แค

แคแตร

แคฝอย

คำไทย

คำฝอย

คว่ำตายหงายเป็น

ไคร้เครือ

ฆ้องสามย่าน

งิ้วป่า

หงอนไก่ดอกกลม

หงอนไก่ป่า

หงอนไก่ทะเล

เหงือกปลาหมอ

จักรนารายณ์

จันทน์กระพ้อ

จันทน์เกราะ

จันทน์ชะมด

จันทน์แดง

จันทน์เทศ

จันทน์ลูกหอม

จันทน์โอ

จันทนา

จาก

จามจุรี

จิกเขา

จิกนา

จุกโรหิณี

เจตพังคี

เจตมูลเพลิงขาว

เจตมูลเพลิงแดง

เฉียงพร้านางแอ

ชะมดต้น

ชะมวง

ชบา

ชะอม

ชะเอมเทศ

ชมพู่น้ำดอกไม้

ชา

ช้าพลู

ช้างงาเดียว

ชิงขี่

ชุมเห็ดเทศ

ชุมเห็ดไทย

ช้อยนางรำ

ซัด

ซาก

ดีหมี

ตะโกนา

ตะโกสวน

ตะขบไทย

ตะขบป่า

ตะไคร้ต้น

ตะไคร้

ตะเคียนทอง

ตับเต่าใหญ่

ตับเต่าน้อย

ตาตุ่ม

ตาเสือ

ตาเสือทุ่ง

ตานขโมย

ตานดำ

ตาลโตนด

ตานเสี้ยน

ตีนเป็ดตัน

ตีนเป็ดน้ำ

ต่อไส้

ตูมกาขาว

เตยหอม

เต่าร้าง

ตองแตก

ถั่วแระต้น

ถั่วแระผี

ทรงบาดาล

ทับทิม

ท้าวยายม่อมดอกขาว

ท้ายยายม่อมดอกแดง

ทิ้งถ่อน

เทพทาโร

ทุเรียน

ทองพันชั่ง

ทองระอา

ทองหลางป่า

ทองหลางใบมน

ทองหลางใบมนด่าง

ทองโหลง

เทียนเกล็ดหอย

เทียนขม

เทียนข้าวเปลือก

เทียนขาว

เทียนแดง

เทียนดำ

เทียนต้น

เทียนตากบ

เทียนตาตั๊กแตน

เทียนเยาวพาณี

เทียนสัตตบุษย์

เทียนลวด

เทียนดอก

ไทรกร่าง

ไทรใหญ่

ไทรย้อย

ทำมัง

ธรณีสาร

นนทรี

นมควาย

นมนาง

นางแย้ม

หนาดดำ

หนาดใหญ่

หนามพรม

นุ่น

เนระพูสี

น้อยหน่า

น้อยโหน่ง

เนียม

บุนนาค

เบญกานี

เบญจมาศบ้าน

เบน

ใบเงิน

ใบทอง

ใบนาค

ประดงเลือด

ประดู่ขาว

ประดู่ลาย

ประดู่ส้ม

ประดู่เสน

ประทัดจีน

ประยงค์ป่า

ประยงค์บ้าน

ปรู

โปรง

โปร่งฟ้า

ปลาไหลเผือก

เปล้าใหญ่

เปล้าน้อย

เปล้าน้ำเงิน

ปีบ

ฝางส้ม

ฝางเสน

ฝ้ายขาว

ฝ้ายแดง

ฝ้ายเทศ

ฝิ่น

ฝิ่นต้น

ฝีหมอบ

พญาไก่เถื่อน

พญายา

พญารากขาว

พญารากดำ

พญาปล้องทอง เสลดพังพอนตัวเมีย

พญามุติ

พญารากเดียว

พลับพลึง

พิกุล

พิลังกาสา

พริกป่า

พิมเสนต้น

พุงดอ

พุดตาน

พุ่มเรียงบ้าน

เพกา

แพงพวยบก

มะกรูด

มะเกลือ

มะเกลือเลือด

มะกล่ำตาช้าง

มะกาต้น

มะกอกน้ำ

มะกอกป่า

มะกอกเผือก

มะขามแขก

มะขามเทศ

มะขามไทย

มะขามป้อม

มะขวิด

มะเขือขื่น

มะค่าโมง

มะค่าแต้

มะคำไก่

มะคำดีควาย

มะงั่ว

มะดัน

มะดูก

มะเดื่อชุมพร

มะเดื่อดง

มะเดื่อปล้อง

มะเดื่อหอม

มะตูม

มะนาว

มะปราง

มะปริง

มะฝ่อ

มะพลับ

มะพร้าว

มะแฟน

มะเฟือง

มะเฟืองป่า

มะไฟ

มะไฟเดือนห้า

มะมาด

มะม่วง

มะม่วงหิมพานต์

มะเม่า

มะยม

มะละกอ

มะแว้งต้น

มะรุม

มหาสดำ

มหาหิงคุ์

มะหาด

มะหวด

มะอึก

มะแฮ็คโกนี

มะฮอกกานี

มังคุด

มังตาล

หมาก

หมากผู้

ม้ากระทืบโรง

หมีเหม็น

โมกมัน

โมกหลวง

หม่อน

เมี่ยง ชา

เมี่ยงอีลาม

เหมือดคน

มดยอบ

ยาดำ

ยาสูบ

ยาน่องต้น

ยี่โถไทย

ยี่โถฝรั่ง

ยอป่า

รงทอง

ระกำ

ระย่อม

ระงับ

รักขาว

รักซ้อน

รักใหญ่

ราชดัด

ราชพฤกษ์

เร่วน้อย

เร่วใหญ่

ละหุ่งขาว

ละหุ่งแดง

โลด

ลั่นทม

ลาน

ลิ้นงูเห่า

โลดทะนงขาว

โลดทะนงแดง

เลี่ยน

ลำจวน

ลำดวน

ลำเจียก

ลำโพงขาว

ลำโพงกาสลัก

สนแผง

สนสร้อย

ส้มกบ

ส้มกุ้ง

ส้มจีน

ส้มเขียวหวาน

ส้มเช้า

ส้มเสี้ยว

ส้มโอ

สนุ่น

โสน

เสนียด

สมี

สมุลแว้ง

เสม็ดขาว

เสมา

แสมทะเล

แสมสาร

สมอดีงู

สมอทะเล

สมอเทศ

สมอไทย

สมอพิเภก

สมอร่องแร่ง

สละ

สลัดได

แสลงใจ

สลอด

สะแก

สะแกแสง

สะเดา

สะเดาดง

สะเดาอินเดีย

สบู่ขาว

สบู่แดง

สัก

สักขี กรักขี

สารพัดพิษ

สารภี

สีเสียด

สำโรง

สำรอง

หัสคุณไทย

หัสคุณเทศ

หางกระรอก

หางกราย

หางนกยูง

หูเสือ

โหระพา

อบเชยเทศ

อบเชยไทย

อัคคีทวาร

อ้ายบ่าว

อินทนิลน้ำ

อีเหนียวใหญ่

อีเหนียวเล็ก

อุโลก

อ้อเล็ก

อินทนิลบก

อ้อยช้าง

อ้อยแดง

เอื้องหมายนา

กรด

กระดอม

กระไดลิง

กระทกรก เถาสิงโต

กระทกรก เสาวรส

กระทงลาย

กระทุ้งหมาบ้า

กระพังโหม

กะเพียด หนอนตายยากเล็ก

กวาวเครือขาว

กรุงเขมา

แกแล

กวาวเครือแดง

กำจาย

กำแพงเจ็ดชั้น

ขจร

ขมิ้นเครือ

ข้าวสารเถา

ขี้กาขาว

ขี้กาแดง

เขี้ยวงู ตึ่งเครือคำตัวแม่

คนทีสอขาว

คนทีสอทะเล

คัดเค้า

คุคะ ขรุขระ

โคคลาน

โคกกระออม ตุ้มต้อก

คอเบ็ด คอเป็ด

จิงจ้อขาว

จิงจ้อแดง

จิงจ้อเหลือง

ชะลูดขาว

ชะเอมไทย

ชะเอมบ้าน

ชะเอมเหนือ

ชิงช้าชาลี บอระเพ็ดตัวผู้

เชือกเขาไฟ

แซ่ม้าทะลาย

ซองแมว

หญ้านาง ย่านาง

หญ้านางใหญ่ โพกพาย

หญ้านางแดง เถาขยัน

ดีปลี

ตาไก่ ตาเป็ด

ตานหม่อน

ตีนเป็ดเครือ

ตูมกาเครือ

แตงกวา

แตงไทย

แตงอุลิด แตงโม

แตงหนู

แตงร้าน

ต้อยติ่ง

ตำลึง

ถอบแถบ

ถั่วผี

ถั่วลันเตา

เถาเกล็ดนาคราช

เถาคัน

เถาคุย

เถานาคราช ว่านนาคราช

เถาปล้องทอง เสลดพังพอนตัวผู้

เถามวก

เถาลิ้นเสือ

เถาวัลย์หญ้านาง

เถาวัลย์ปูน

เถาวัลย์เปรียง

เถาเอ็น เถาเมื่อย

หนอนตายหยากเล็ก

นมพิจิตร

นมแมว

นมวัว

หนามไก่ไห้ งัวเลีย

หนามเล็บแมว

หนามแท่ง

หนาวเดือนห้า

หนอนตายหยากใหญ่

น้ำเต้า

น้ำเต้าขม

บอระเพ็ด

บอระเพ็ดพุงช้าง

บวบขม

บวบหอม

พระขรรค์ไชยศรี

พาหมี

พันไฉน ปอเตาไห้

พริกไทย

พริกหาง

พริกหอม

พลูแก

พลูเขียว

พลูคาว

พลูจีน

พลูทองหลาง

พลูป่า

พลูเหลือง

เพชรกะฏัก

เพชรสังฆาต

เพชรหึง

ฟักข้าว

ฟักทอง

มะกาเครือ

มะกล่ำตาหนู มะกล่ำเครือ

มะกล่ำเครือ

มะขามเครือ

มะเดื่อดิน โมกเครือ

มะตึ่ง

มะระขี้นก

มะระจีน

มะลิ

มะลิวัลย์

มะแว้งเครือ

ยางน่องเครือ

รางจืด

รางแดง

ลุ่มนก

เล็บมือนาง

เล็บลอก เครืองูเห่า

ลำไยเถา

ส้มป่อย

สะบ้าดำ

สะบ้ามอญ

สะบ้าลาย

สะบ้าลิง

สามสิบ

สีฟันเครือ

หางไหลแดง

แสลงพัน

สลอดน้ำ

สำมะงา

หนุมานประสานกาย

หางไหลขาว

หวายขม

หวายตะค้าทอง

หวายโป่ง

หวายลิง

อบเชยเถา

อังกาบ

อัญชันบ้าน

อัญชันป่า

กระเช้าผีมด กระเช้าสีดา

กระชาย

กระเช้าผีมด

กระดาด

กระแตไต่ไม้

กระทือ

กระทือป่า

กระเทียม

กลอย

กระวาน

ขมิ้นชัน

ขมิ้นอ้อย

ข่าใหญ่

ข่าตาแดง

ข่าลิง

ข่าน้ำ

ข้าวเย็นใต้

ข้าวเย็นเหนือ

ขิงแครง

ขิงบ้าน

เข้าค่า

คล้า

คูน ทูน

ง่อนตาหงาย

ดองดึง

เต่าเกียด

ถั่วพู

ท้าวยายม่อม

บุก

บัวสาย

บัวบกป่า บัวสันโดษ

บัวหลวง

ปรงบ้าน

ปรงป่า

เปราะหอมขาว

เปราะหอมแดง

พุทธรักษาดอกแดง

ไพล

มหากาฬ

โสมอเมริกา

ยั้ง

เร็ดหนู

ลำพัน

หวายตะมอย

สิงหโมรา

โสมไทย

โหราบอน

อุตพิด

ผักกระชับ

ผักกระเฉด

ผักกระโฉม

ผัดกาดหัว

ผักกาดนา

ผักกาดน้ำ

ผักกูด

ผักขึ้นฉ่าย

ผักโขมหนาม

ผักโขมหัด

ผักโขมหิน

ผักขวง

ผักคราดหัวแหวน

ผักเค็ด

ผักชีลา

ผักชีล้อม

ผักตับเต่าน้ำ

ผักหนอก

ผักบุ้งขัน

ผักบุ้งขาว

ผักบุ้งจีน

ผักบุ้งแดง

ผักบุ้งร่วม

ผักเบี้ย

ผัดเป็ดขาว

ผักปอดตัวผู้

ผักปอดตัวเมีย

ผักปลัง

ผักแพวแดง

ผักหวานบ้าน

ผักหวานป่า

ผักแว่น

ผักเสี้ยนไทย

ผักเสี้ยนผี

ผักหูปลาช่อน

ผักหนาม

กกลังกา

กะเม็ง

หญ้ากระต่ายจาม

หญ้ากระทืบยอด

หญ้าเกล็ดหอย

หญ้าเกล็ดหอยจีน

หญ้าเกล็ดหอยเล็ก

ขลู่

หญ้าคา

โคกกระสุน

หญ้างวงช้าง

จันใบหอม

หญ้าชันกาด

หญ้าไซ

หญ้าดอกขาว

หญ้าตีนกา

หญ้าตีนนก

หญ้าใต้ใบ

ตำแยแมว

หญ้าถอดปล้อง

โทงเทง

หญ้าน้ำดับไฟ

หญ้าน้ำนมราชสีห์

หญ้าหนวดปลาดุก

หญ้าหนวดแมว

หญ้าปราบ โด่ไม่รู้ล้ม

หญ้าปากควาย

หญ้าปืนนกไส้

ไผ่

ไผ่เหลือง

หญ้าฝรั่น

หญ้าพันงูขาว

หญ้าพันงูเขียว

หญ้าพันงูแดง

หญ้าพันงูนา

หญ้าแพรก

หญ้าพองลม

หญ้าแห้วหมู

ว่านคันทมาลา

ว่านชักมดลูก

ว่านนางคำ

ว่านน้ำ

ว่านเพชรน้อย

ว่านมหาเมฆ

ว่านร่อนทอง

ว่านสากเหล็ก

ว่านหางจระเข้

ว่านงาช้าง

ว่านรางนาก

ว่านหอยแครง

ว่านกีบแรด

ว่านตีนตะขาบ

ว่านหางช้าง

ว่านมหากาฬ

ว่านเปราะ

ว่านเพชรหึง

ว่านสะดุ้ง

ว่านเพชรใหญ่

ว่านสามพันตึง

ว่านดักแด้

ว่านม้า

เห็ดโคน

เห็ดจาวมะพร้าว

เห็ดจอมปลวก

เห็ดตับเต่าขาว

เห็ดตับเต่าดำ

เห็ดฟาง

เห็ดเผาะ

เห็ดหูหนู

เห็ดกระถินพิมาน

เห็ดขี้ควาย

เห็ดขี้วัว

เห็ดจวักงู

เห็ดหญ้าคา

เห็ดหญ้าแพรก

เห็ดหญ้าหวาย

เห็ดตาล

เห็ดเตย

เห็ดไผ่

เห็ดมะขาม

เห็ดมะพร้าว

เห็ดหมาก

เห็ดไม้แดง

เห็ดไม้ตับเต่า

เห็ดไม้รวก

เห็ดร่างแห

การแพทย์จีน

สมุนไพรจีน (เต้าตี้เย่าไฉ)

ศาสตร์การเผ้าจื้อ

เพกา

กลุ่ม : เภสัชวัตถุ , ประเภท : พืชวัตถุ

อ่านบทความอัตโนมัติ

สร้างบทความของคุณ โดยวิธีการง่ายๆ

แชร์ข้อมูล

ข้อมูลอื่นๆที่เกี่ยวข้อง

กรรณิกา

กันเกรา

กรัก

กัลปังหา

กระเชา

กระทิง

กระแบก

กระเบียน

กระเบา

กะโบลิง

กะพังอาด

กะเพรา

กระแจะ

กระเจี๊ยบแดง

กระดังงาไทย

กระโดงแดง

กระโดน

กระโดนดิน

กระตังใบ

เกล็ดปลาช่อน

กระถินเทศ

กระถินไทย

กระถินป่า

กระถินพิมาน

กระทุ่ม

กระท้อนป่า

กระท่อม

กระบือเจ็ดตัว

การบูร

กระพี้เขาควาย

กราย

กรวยป่า

กล้วยตีบ

กวาวต้น

การะเกด

กาหลง

กาสามปีก

ก้างปลาแดง

ก้างปลาขาว

กานพลู

ก้ามปู

กุ่มน้ำ

กุ่มบก

แก้ว

โกงกาง

โกฐกะกลิ้ง

โกฐกักกรา

โกฐกระดูก

โกฐก้านพร้าว

โกฐจุฬาลัมพา

โกฐน้ำเต้า

โกฐสอ

โกฐหัวบัว

โกฐเขมา

โกฐพุงปลา

โกฐเชียง

โกฐชฎามังษี

กอมขม

ก่อ

กำจัด

กำลังช้างเผือก

กำลังวัวเถลิง

กำลังเสื่อโคร่ง

กำลังหนุมาน

เกว้า

ขันทองพยาบาท

ข่าต้น

ขี้ครอก

ขี้หนอน

ขี้เหล็กบ้าน

ขี้เหล็กเลือด