Select your language TH EN

เภสัชวัตถุ พืชวัตถุ thai-herbs.thdata.co thdata.co

โรคริดสีดวงทวารหนัก อาการไอ เสมหะ อาการนอนไม่หลับ อาการท้องเสีย PAPAVERACEAE วงศ์ฝิ่น พืชจำพวกต้น

อ่านบทความอัตโนมัติ

ชื่อไทย: ฝิ่น

ชื่อท้องถิ่น: -

ชื่อสามัญ: Opium Poppy

ชื่อวิทยาศาสตร์: Papaver somniferum L.

ชื่อวงศ์: PAPAVERACEAE

สกุล: Papaver

สปีชีส์: somniferum

ชื่อพ้อง:

-Papaver album Mill.

-Papaver album-nigrum Crantz

-Papaver amoenum Lindl.

-Papaver amplexicaule Stokes

-Papaver glabrum Gilib.

-Papaver hortense Hussenot

-Papaver hortense Garsault

-Papaver indehiscens Dumort.

-Papaver nigrum Garsault

-Papaver nigrum Bubani

-Papaver officinale C.C.Gmel.

-Papaver opiiferum Forssk.

-Papaver paeoniiflorum (Alef.) Corrêa

-Papaver somniferum var. album (Mill.) DC.

-Papaver somniferum var. austroviolaceum Vessel.

-Papaver somniferum convar. drogist (Basil. & Zhuk.) Vessel.

-Papaver somniferum var. genuinovilaceum Vessel.

-Papaver somniferum convar. indicum Vessel.

-Papaver somniferum var. leucum (Rothm.) K.Hammer

-Papaver somniferum var. nigrum DC.

-Papaver somniferum convar. opiiferum (Basil.) Vessel.

-Papaver somniferum var. pullatum Vessel.

-Papaver somniferum var. rubellum Vessel.

-Papaver somniferum convar. tarbagataicum (Basil.) Vessel.

-Papaver somniferum var. violiflorum Vessel.

-Papaver sylvestre Godr.

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์:

ต้นฝิ่น เป็นไม้ล้มลุกปีเดียว ลำต้นตั้งตรง แตกกิ่งก้านได้บ้าง สูงประมาณ 50-150 เซนติเมตร ทุกส่วนของพืชให้ยางสีน้ำนม เมื่อยางนี้ถูกอากาศจะเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาล

ใบ เป็นใบเดี่ยว เรียงสลับกัน รูปขอบขนาน โคนใบเว้า ขอบใบเป็นคลื่นหรือยักเว้าลึก ขนาดกว้างประมาณ 5-10 เซนติเมตร ยาวประมาณ 8-20 เซนติเมตร ใบที่อยู่ใกล้โคนต้นมีก้านใบสั้น

ดอก ออกดอกเดี่ยว มีก้านดอกยาวประมาณ 20-30 เซนติเมตร ออกที่ยอด มีสีสด มีทั้งสีขาว สีชมพู สีแดง หรือสีม่วง กลีบเลี้ยงมี 2 กลีบ ร่วงง่ายกลีบดอกมี 4 กลีบ ปลายมนแผ่ออกหรือยักเป็นฝอย ร่วงง่าย เกสรเพศผู้มีจำนวนมาก เกสรเพศเมียมีปลายยอดเป็นจานแผ่ออกเป็นรัศมี 4-20 แฉก เท่าจำนวนพูของของผล

ผล ลักษณะผลรูปค่อนข้างกลม ขนาดวัดผ่านศูนย์กลาง 3-5 เซนติเมตร มีฝาปิดด้านบน ผลอ่อนมีสีเขียว ผลเมื่อแก่พอได้ขนาดก็จะมี การกรีดยาง โดยใช้ปลายมีดเล็กเล็กกรีดจากหัวขั้ว จนถึงก้นลูก จากนั้นก็จะปล่อยให้มันแห้งเป็นสีเหลืองนวล ข้างในผลมีเมล็ดเป็นสีดำเหลือบขาวเล็กน้อย อยู่ตามซีกกลีบข้างใน เป็นเม็ดกลมเล็ก ๆ เมล็ดมีขนาดวัดผ่านศูนย์กลางประมาณ 0.5-1 มิลลิเมตร รูปไต สีขาว สีนวล หรือสีเทามีจำนวนมาก

สภาพนิเวศวิทยา: พบตามหินปูนในที่สูง ที่ระดับความสูง 800 ม. ขึ้นไป

ถิ่นกำเนิด: อเชียตะวันตก

การกระจายพันธุ์: อัฟกานิสถาน, แอละแบมา, แอลเบเนีย, อัลเบอร์ตา, อามูร์, แองโกลา, อาร์เจนตินาตะวันออกเฉียงเหนือ-อาร์เจนตินาใต้, แอริโซนา, อัสสัม, บาเลอเร, สรัฐบอลติก, บังกลาเทศ, เบลารุส, เบลเยียม, เบอร์มิวดา, บริติช, โคลัมเบีย, แคลิฟอร์เนีย, กัมพูชา, เกาะแคนารี, ยุโรปตอนกลาง, ชิลีตอนกลาง, ชิลีตอนใต้, จีนตอนเหนือ-กลาง, จีนตอนกลางตอนใต้, จีนตะวันออกเฉียงใต้, โคโลราโด, คอนเนตทิคัต, เชโกสโลวะเกีย, ทะเลอีเจียนตะวันออก, รัสเซียยุโรปตะวันออก, หิมาลัยตะวันออก, เอกวาดอร์, เอธิโอเปีย, บริเตนใหญ่, กรีซ, กรีนแลนด์, ไหหลำ, ฮอนดูรัส, ฮังการี, อิลลินอยส์, อินเดีย, มองโกเลีย, อิหร่าน, อิรัก, ไอร์แลนด์, อิตาลี, หมู่เกาะฆวนเฟร์นันเดซ. คาซัคสถาน, เคนตักกี้, ฮาบารอฟสค์ ,เกาหลี , ไครเมีย, ลาว, เลบานอน-ซีเรีย, ลิเบีย, มาเดรา, มากาดานเมน, แมนจูเรีย, แมนิโทบา, แมสซาชูเซตส์, เม็กซิโกตะวันออกเฉียงเหนือ, เม็กซิโกตะวันตกเฉียงเหนือ, เม็กซิโกตะวันออกเฉียงใต้, เม็กซิโกตะวันตกเฉียงใต้, มิชิแกน, มินนิโซตา, มิสซูรี, เมียนมาร์, เนปาล, นิวบรันสวิก, นิวแฮมป์เชีย, ร์นิวเจอร์ซีย์, นิวเม็กซิโ, กนิวเซาท์เวลส์, นิวยอร์ก, นิวฟันด์แลนด์, เกาะนอร์ฟอล์ก, นอร์ทแคโรไลนา, นอร์ทคอเคซัส, นอร์ทดาโคตา, รัฐโนวาสโกเชีย, รัฐโอไฮโอ, ออนตาริโอ, โอเรกอน, ปากีสถาน, ปาเลสไตน์, เพนซิลเวเนีย, เปรู, โปรตุเกส, พรีโมรี, ชิงไห่, ควิเบก, โรมาเนีย, ซัสแคต, เชวัน, ซิซิเลีย, ออสเตรเลียใต้, ยุโรปใต้, รัสเซีย, ทาจิกิสถาน, แทสเมเนีย, เท็กซัส, ไทย, ทิเบต, ทรานคอเคซัส, ตุรกี, ตุรกีในยุโรป, เติร์กเมนิสถาน, ยูเครน, อุรุกวัย, ยูทาห์, อุซเบกิสถาน, เวเนซุเอลา, เวอร์มอนต์, วิกตอเรีย, เวียดนาม, เวอร์จิเนีย, เทือกเขาหิมาลัยตะวันตก, ไซบีเรียตะวันตก, ออสเตรเลียตะวันตก, วิสคอนซิน, ซินเจียง, ยูโกสลาเวีย

การปลูกและการขยายพันธุ์: ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด

สรรพคุณ:

-ตำรายาไทย

*ยาง เคี่ยวให้สุก รสเมาเบื่อ สรรพคุณ แก้บิดเรื้อรัง แก้ลงแดง ทำให้นอนหลับ ทาแก้เจ็บปวด ทาหัวริดสีดวงทวาร

*ขี้ยาฝิ่น รสเมาเบื่อ สรรพคุณ แก้บิด มูกเลือด ลงแดง แก้ปวดเบ่ง แก้ไอ ทำให้นอนหลับ

องค์ประกอบทางเคมี: -

การศึกษาทางเภสัชวิทยา:-

การศึกษาทางพิษวิทยา:-

การใช้ประโยชน์:

-เปลือกลำต้น นำมาใช้เป็นยาแก้ลงแดง เป็นยาคุมธาตุหรือเป็นยาแก้ปวดเมื่อย

-ยางฝิ่น ใช้ยางฝิ่นหลังจากที่ได้ผ่านกรรมวิธี โดยการนำเอายางสดที่กรีดมา แล้วเอามา ต้มเคี่ยวให้สุก จะมีกลิ่นหอมนำมาสูบ ฉีด หรือนำมาผสมเป็นยา แก้บิดเรื้อรัง แก้ลงแดง แก้ปวดท้อง แก้ปวดเมื่อย ทำให้จิตใจเป็นปกติ และทำให้นอนหลับ

-เมล็ดตากแห้ง ในทางการค้าเรียก poppy seed หรือ maw seed ใช้เป็นอาหาร เช่น ใส่ในขนมปัง คุกกี้ ใช้เป็นอาหารนก มีน้ำมันอยู่ราวร้อยละ 50 น้ำมันที่บีบได้จากเมล็ดฝิ่นนี้เรียก น้ำมันเมล็ดฝิ่น น้ำมันนี้ใช้ผสมสีวาดรูป ใช้เป็นอาหาร ส่วนกากของเมล็ดที่บีบเอาน้ำมันออกแล้วใช้เป็นอาหารสัตว์