Select your language TH EN

เภสัชวัตถุ พืชวัตถุ thai-herbs.thdata.co thdata.co

บำรุงธาตุ ร่างกาย กำลัง อาการขัดเบา นิ่ว ขับปัสสาวะ PIPERACEAE วงศ์พริกไทย พืชจำพวกเถาเครือ

อ่านบทความอัตโนมัติ

ชื่อไทย: พริกหาง

ชื่อท้องถิ่น: -

ชื่อสามัญ: Cubeb, Tailed Pepper

ชื่อวิทยาศาสตร์: Piper cubeba L. f.

ชื่อวงศ์: PIPERACEAE

สกุล: Piper

สปีชีส์: cubeba

ชื่อพ้อง:

-Cubeba cubeba (L.f.) H.Karst.

-Cubeba officinalis Raf.

-Cubeba segetum Miq.

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์:

ต้นพริกหาง เป็นไม้เถาเลื้อยเนื้อแข็ง อายุหลายปี ลำต้นมีข้อปล้อง ข้อโป่งนูน มีรากฝอยออกบริเวณข้อเพื่อใช้ยึดเกาะ

ใบ เป็นใบเดี่ยว เรียงสลับกัน รูปขอบขนานแกมรูปไข่ ขนาดกว้างประมาณ 5-8 เซนติเมตร. ยาวประมาณ 8-11 เซนติเมตร. ปลายใบแหลม ฐานใบรูปหัวใจหรือมน ก้านใบยาวประมาณ 1.5-3 เซนติเมตร

ดอก ออกเป็นดอกช่อ ออกตามซอกใบ ก้านช่อดอกยาวราวก้านใบ ช่อดอกยาวประมาณ 10-17 เซนติเมตร ดอกย่อยไม่มีก้านดอก เป็นดอกสมบูรณ์เพศ สีขาวแกมเขียว ช่อดอกอาจติดเป็นผลได้มากถึง 50 ผล หรือมากกว่า ผลอ่อนสีเขียว และยังไม่มี “ก้าน”ผล(ซึ่งเรียกกันว่า “หาง”) เมื่อผลเริ่มจะแก่ จะมี “ก้าน” เป็นเส้นเรียวเล็ก เจริญจากส่วนของเนื้อผลด้านที่ติดกับก้านช่อดอกเดิม มีชื่อเฉพาะเรียกว่า “thecaphore”

ผล ลักษณะผลที่แก่จัด และยังไม่สุก มีสีเขียว จะถูกเก็บด้วยมือ แล้วผึ่งแดดให้แห้ง จะได้ “พริกหาง” ที่มีรูปกลม ขนาดผ่าศูนย์กลางประมาณ 3-6 มิลลิมตร มีส่วนก้านผลติดอยู่ด้วย ก้านอาจยาวได้ถึง 7 เซนติเมตร เปลือกนอกสีแดงเข้มหรือสีน้ำตาล มีน้อยที่มีสีเทา มีรอยย่นคล้ายร่างแห มีเมล็ดเดียว สีน้ำตาลอมแดง ติดอยู่ที่ฐานของเปลือก มีกลิ่นหอมเฉพาะตัว มีรสเผ็ด

สภาพนิเวศวิทยา: เขตร้อนและกึ่งเขตร้อน

ถิ่นกำเนิด: อินโดจีนไปจนถึงมาเลเซีย

การกระจายพันธุ์: เกาะบอร์เนียว, เกาะซุนดา, มาลายา, โมลุกกะ, เมียนมาร์, สุลาเวสี, สุมาเตรา, เวียดนาม

การปลูกและการขยายพันธุ์: ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด

สรรพคุณ:

-ตำรายาไทย

*เมล็ด รสเย็น สรรพคุณ ขับปัสสาวะ ถอนพิษฟกบวม แก้กามโรค บำรุงธาตุ

องค์ประกอบทางเคมี:

การศึกษาทางเภสัชวิทยา:

-พริกหาง พบน้ำมันระเหยง่ายร้อยละ 10-20 เรียก “น้ำมันพริกหาง” (Cubeb Oil) ซึ่งประกอบด้วยสาร cubeb camphor, cubebic acid เป็นต้น และยังมีสารลิกแนน(lignin) ชื่อ “คิวเบบิน”(cubebin) ราวร้อยละ 2.5 ในทางการแพทย์ใช้พริกหางเป็นยาขับปัสสาวะ เป็นยาฆ่าเชื้อในทางเดินปัสสาวะ และยาขับเสมหะ

การศึกษาทางพิษวิทยา: -

การใช้ประโยชน์:

-แพทย์โบราณใช้พริกหางเป็นยาขับปัสสาวะ ยาขับลม บำรุงธาตุ ถอนพิษฟกบวม แก้หนองใน

-ตำราตะวันตกบางเล่มเรียกพริกหางว่า “Tailed Pepper” มีตำราไทยบางเล่มที่แปลจากตำราตะวันตกและผู้แปลไม่รู้จักพริกหาง จึงแปลและเรียกตามชื่อฝรั่งว่า “พริกไทยหาง”