Select your language TH EN
เภสัชวัตถุ พืชวัตถุ  thai-herbs.thdata.co thdata.co

อ่านบทความอัตโนมัติ



ชื่อไทย: หงอนไก่ทะเล

หงอนไก่ทะเล thai-herbs.thdata.co | หงอนไก่ทะเล สรรพคุณ สมุนไพร ไทย

ชื่อท้องถิ่น: ไข่ควาย (กระบี่); ดุหุน (ตรัง); หงอนไก่ (กลาง, สุราษฏร์ธานี)

ชื่อสามัญ: H. minor Lam., Looking-glass mangrove, Looking-glass-tree, Red mangrove, Tulip mangrove, Beach tulip-oak, Looking glass tree, Looking-glass tree, Sundari tree

ชื่อวิทยาศาสตร์: Heritiera littoralis Aiton

ชื่อวงศ์:  MALVACEAE

สกุล: Heritiera 

สปีชีส์: littoralis

ชื่อพ้อง: 

-Amygdalus litoralis (Dryand.) Kuntze

-Balanopteris tothila Gaertn.

-Balanopteris tothila Gaertn.

-Heritiera fischeri Regel & Rach

-Heritiera littoralis subsp. littoralis

-Heritiera minor (Gaertn.) Lam.

-Heritiera tothila Kurz

-Systemon fischeri Regel

-Samadera littoralis (Dryander) Oken

-Sutherlandia littoralis J.F.Gmel.

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์:

ต้นหงอนไก่ทะเล เป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็กถึงกลาง สูง 5-20 เมตร มีพูพอนน้อยลำต้นมักบิด และคดงอ เปลือกสีน้ำตาล ถึงเทาเข้ม หยาบเป็นเกล็ด มีรอยแตกเป็นร่องลึกตามยาว เนื้อไม้สีขาว


หงอนไก่ทะเล thai-herbs.thdata.co | หงอนไก่ทะเล สรรพคุณ สมุนไพร ไทย

ใบ เป็นใบเดี่ยว เรียงเวียนสลับ อยู่เป็นกลุ่มที่ปลายกิ่ง แผ่นใบรูปรี หรือรูปไข่แกมขอบขนาน ถึงรูปใบหอกแกมรูปไข่ ขนาด 5-9 x 10-22 ซม. ปลายใบกลม หรือเป็นติ่งหนาม ถึงค่อนข้างเรียวแหลม ฐานใบกลมถึงเว้าเล็กน้อย ขอบใบเรียบหรือเป็นคลื่นใบหนาคล้ายแผ่นหนัง ผิวใบด้านบนเกลี้ยงสีเขียวเข้ม ด้านท้องใบมีเกล็ดสีเทา-เงิน หนาแน่น เส้นใบ 7-15 คู่ ปลายเส้นประสานกันก่อนถึงขอบใบ เส้นกลางใบ และเส้นใบเห็นเด่นชัดมากทางด้านท้องใบ ก้านใบค่อนข้างอวบ ยาว 0.5-1.1 ซม.


หงอนไก่ทะเล thai-herbs.thdata.co | หงอนไก่ทะเล สรรพคุณ สมุนไพร ไทย

ดอก ออกตามง่ามใบใกล้ปลายกิ่งเป็นช่อแยกแขนง ยาว 10-20 ซม. เป็นดอกแยกเพศอยู่บนต้นเดียวกันดอกเล็ก รูประฆัง ยาว 0.3-0.7 ซม. มีขนสั้นนุ่ม ผิวด้านนอก สีน้ำตาลแกมเขียวด้านในสีแดง-ส้ม วงกลีบรวม 4-6 กลีบ รูปสามเหลี่ยมแคบๆ ไม่มีกลีบดอก ดอกเพศผู้ยาว 0.3-0.5 ซม. ดอกเพศเมียยาว 0.3-0.7 ซม. 


หงอนไก่ทะเล thai-herbs.thdata.co | หงอนไก่ทะเล สรรพคุณ สมุนไพร ไทย

ผล ลักษณะเป็นผลแห้งชนิดไม่แตก  รูปทรงรี ขนาด 4-6 x 5-11 ซม. เปลือกเป็นเส้นใยอัดแน่น ผิวเกลี้ยงเป็นมันผลอ่อนสีเขียว ผลแก่สีน้ำตาล ด้านบนทางปลายผลมีสันคล้ายครีบ เห็นเด่นชัด เปลือกผลจะแตกอ้าออกเมื่อเมล็ดจะงอกเป็นต้นกล้า เมล็ดค่อนข้างกลม มี 1 เมล็ดต่อผล

สภาพนิเวศวิทยา: พบขึ้นตามด้านในของป่าชายเลนทั่วๆ ไปในเขตน้ำกร่อยที่ดินค่อนข้างเป็นดินทราย

ถิ่นกำเนิด: เคนยาไปจนถึงไปโมซัมบิก และแปซิฟิก

การกระจายพันธุ์: หมู่เกาะอันดามัน, อัสสัม, บังกลาเทศ, กัมพูชา, จีนตะวันออกเฉียงใต้, ฟิจิ, ไหหลำ, เคนยา, ซุนดา, มาดากัสการ์, มาลายา, โมซัมบิก, เมียนมาร์, นันเซอิ - โชโต, นิวแคลิโดเนีย, หมู่เกาะนิโคบาร์, ฟิลิปปินส์, ซานตา หมู่เกาะครูซ, เซเชลส์, เกาะโซโลมอน, ศรีลังกา, ไต้หวัน, แทนซาเนีย, ไทย, ตองกา, วานูอาตู, เวียดนาม

การปลูกและการขยายพันธุ์: ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด

สรรพคุณ:

-ตำรายาไทย

*ราก รสกร่อยเค็ม สรรพคุณ ขับน้ำคาวปลาหลังคลอดบุตร แก้ประจำเดือนไม่ปกติ

องค์ประกอบทางเคมี: -

การศึกษาทางเภสัชวิทยา:-

การศึกษาทางพิษวิทยา:-

การใช้ประโยชน์:

-เมล็ด มีแทนนิน ปรุงเป็นยาแก้ท้องเสียและบิด

-เปลือก ใช้ต้มน้ำอมบ้วนปากแก้รำมะนาด ปากอักเสบ

-กิ่งอ่อน มีสารเทนนิน ใช้ถูฟันรักษาเหงือก-เนื้อไม้สีขาว แข็งแรงทนทาน ใช้ทำเสา ทำชิ้นส่วนต่อเรือ และอุปกรณ์ในการก่อสร้างต่างๆ

-ใบสวย ปลูกเป็นไม้ประดับ ให้ร่มเงาได้ดี

-ผลแห้ง นำมาประดับตกแต่ง หรือประดิดประดอยเป็นรูปร่างต่างๆได้สวยงาม



ข้อมูลในระบบนี้ จัดทำขึ้นเพื่อให้ความรู้ ประกอบการเรียนการสอน | copyright © thai-herbs.thdata.co

สร้างบทความของคุณ โดยวิธีการง่ายๆ



แชร์ข้อมูล




ข้อมูลอื่นๆที่เกี่ยวข้อง