Select your language TH EN

เภสัชวัตถุ พืชวัตถุ thai-herbs.thdata.co thdata.co

อ่านบทความอัตโนมัติ

ชื่อไทย: ว่านเพชรน้อย

ชื่อท้องถิ่น: -

ชื่อสามัญ: -

ชื่อวิทยาศาสตร์: Curcuma macrochlamys, (Stahlianthus involucratus)

ชื่อวงศ์: ZINGIBERACEAE

สกุล: Curcuma

สปีชีส์: macrochlamys

ชื่อพ้อง:

-Kaempferia hainanensis Hayata

-Kaempferia involucrata King ex Baker

-Stahlianthus involucratus (King ex Baker)

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์:

ต้นว่านเพชรน้อย เป็นไม้ล้มลุก มีเหง้าอยู่ใต้ดิน สูงประมาณ 15-30 เซนติเมตร ลำต้น ก้านใบเป็นสีแดงเลือดหมู

ใบ เป็นใบเดี่ยว เรียงสลับ รูปยาวรีแกมหอก กว้างประมาณ 1.5-3 เซนติเมตร ยาวประมาณ 5-15 เซนติเมตร ปลายใบแหลม โคนใบสอบเรียว ใบด้านบนเป็นสีเขียว แดงเลือดหมู หรือแดงเลือดหมูปนเขียว ผิวใบเกลี้ยง ด้านล่างเป็นสีแดงเลือดหมูมีขนประปราย ก้านใบสีแดงเลือดหมูยาวประมาณ 6-22 เซนติเมตร

ดอก ออกดอกเป็นช่อสีขาว ยาวประมาณประมาณ 10 เซนติเมตร ก้านช่อยาวประมาณ 3-6 เซนติเมตร ใบประดับ 2 ใบ สีเขียวเชื่อมติดกันเป็นรูปถ้วย กลีบรองดอกสีขาว เชื่อมกันเป็นหลอด ยาวประมาณ 2 เซนติเมตร หลอดกลีบดอก ยาวประมาณ 4 มิลลิเมตร แยกเป็นแฉกรูปขอบขนาน กลีบปากรูปไข่กลับ ปลายกลีบแยกเป็น 2 พู กลางกลีบมีแต้มสีเหลืองอ่อน ก้านเกสรผู้สั้น ผิวเกลี้ยง อับเรณู ยาวประมาณ 4 มิลลิเมตร รังไข่รูปทรงกระบอก ผิวเกลี้ยง

ผล -

สภาพนิเวศวิทยา: -

ถิ่นกำเนิด: ดาร์จีลิงไปจนถึงประเทศจีนตอนใต้

การกระจายพันธุ์: -

การปลูกและการขยายพันธุ์: ขยายพันธุ์โดยหัวเหง้า

สรรพคุณ:

-ตำรายาไทย

*หัว รสเฝื่อน สรรพคุณ รับประทานทำให้ชาตามผิวหนัง ระงับความเจ็บปวดเมื่อยล้าแก้กระษัย แก้กร่อน ขับระดูขาว แก้อาการกระตุกเนื่องจากเส้นประสาทพิการ

องค์ประกอบทางเคมี: -

การศึกษาทางเภสัชวิทยา: -

การศึกษาทางพิษวิทยา: -

การใช้ประโยชน์:

-ตำหรับยาอายุวัฒนะ เอาว่านเพชรน้อยว่านกระชายแดง, ว่านกระชายดำ ว่านไพลดำ รวม 4 อย่าง เอาหัวบดเป็นผง ผสมนํ้าผึ้ง ปั้นเป็นลูกกลอนขนาดเท่าเม็ดถั่วพู กินวันละ 2 ครั้ง เช้าเย็นก่อนอาหาร

-ในด้านความเชื้อ ถ้าปลุกเสกว่านนี้ติดตัวไปด้วย มีอนุภาคคงกระพันชาตรีต่ออาวุธทุกชนิด เขี้ยวงาทุกชนิดกัดแทงไม่เข้า