Select your language TH EN

เภสัชวัตถุ พืชวัตถุ thai-herbs.thdata.co thdata.co

บำรุงหัวใจ APOCYNACEAE วงศ์ตีนเป็ด วงศ์ไม้ลั่นทม วงศ์โมก พืชจำพวกเถาเครือ

อ่านบทความอัตโนมัติ

ชื่อไทย: ยางน่องเครือ

ชื่อท้องถิ่น: ต้นยางน่องเถา, ยางน่องเครือ, เครืองน่อง, ตะเกาะแบเวาะ, น่อง, บานบุรีป่า

ชื่อสามัญ: -

ชื่อวิทยาศาสตร์: Strophantus caudatus (Linn.) Kurz.

ชื่อวงศ์: APOCYNACEAE

สกุล: Strophantus

สปีชีส์: caudatus

ชื่อพ้อง:

-Apocynum floristratum Noronha

-Nerium caudatum (L.) Lam.

-Nerium scandens Lour.

-Strophanthus cumingii A.DC.

-Strophanthus dichotomus DC.

-Strophanthus erectus Merr.

-Strophanthus giganteus Pierre

-Strophanthus griffithii Wight

-Strophanthus horsfieldianus Miq.

-Strophanthus letei Merr.

-Strophanthus longicaudatus Wight

-Strophanthus macrophyllus (Franch.) Pierre

-Strophanthus scandens Reinw. & Schult.

-Strophanthus terminalis Blume

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์:

ต้นยางน่องเครือ เป็นไม้เถาเลื้อยเนื้อแข็ง พาดพันต้นไม้อื่น สูงได้ถึง 12 เมตร เถากลม เกลี้ยง เปลือกสีน้ำตาลแดง ไส้อ่อน ทั้งต้นมีน้ำยางสีขาวมีพิษ

ใบ เป็นใบเดี่ยว หนาเรียบ แข็ง ใหญ่และยาว เรียงตรงข้าม รูปวงรี รูปไข่กลับหรือรูปไข่ กว้างประมาณ 3-9 เซนติเมตร ยาวประมาณ 5-15 เซนติเมตร ปลายใบแหลม เป็นมันสีเขียวเข้ม

ดอก ออกช่อที่ปลายกิ่ง กลีบดอกสีขาวนวล 5 กลีบ ปลายแหลมยาวสีแดงเข้มเมื่อแรกบาน แล้วเปลี่ยนเป็นสีเหลืองและแดง ปลายกลีบสีเหลืองแล้วเปลี่ยนเป็นสีแดงและม่วง รยางค์รูปมงกุฎสีแดง แล้วเปลี่ยนเป็นสีม่วง

ผล ลักษณะผลเป็นฝักคู่ รูปทรงกระบอก ขนาดใหญ่ กว้างประมาณ 2-5 เซนติเมตร ยาวประมาณ 13-30 เซนติเมตร เมื่อแก่จัดสีน้ำตาลแดง และแตกออก เมล็ดสีน้ำตาล มีขนสีขาว ปลิวไปตามลม

สภาพนิเวศวิทยา: พบตามที่รกร้างว่างเปล่าทั่วไป ในป่าละเมาะ ป่าแล้ง

ถิ่นกำเนิด: จีน (กวางสีใต้) อินโดจีนไปจนถึงนิวกินี

การกระจายพันธุ์: เกาะอันดามัน, บอร์เนียว, กัมพูชา, จีนตะวันออกเฉียงใต้, จาวา, ลาว,เกาะซุนดา, มาลายา, มาลูกู, เมียนมา,ร์ นิวกินี, เกาะนิโคบาร์, ฟิลิปปินส์, สุลาเวสี, สุมาตรา, ไทย, เวียดนาม, ไต้หวัน

การปลูกและการขยายพันธุ์: ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด

สรรพคุณ:

-ตำรายาไทย

*ยาง รสเมาเบื่อ สรรพคุณ บำรุงหัวใจอย่างแรง นำพิษซึมเข้าบาทแผลอย่างรวดเร็ว

*ยางน่อง ไม่ใช้ยาพิษ แต่นำฤทธิ์ยาพิษเข้าทางบาทแผลได้รวดเร็วมาก

องค์ประกอบทางเคมี: -

การศึกษาทางเภสัชวิทยา: -

การศึกษาทางพิษวิทยา: -

การใช้ประโยชน์:

-ยางจากเถา ชาวบ้านใช้ในการทาลูกหน้าไม้ล่าสัตว์ ซึ่งผสมกับยาพิษชนิดอื่น มีความเป็นพิษเช่นเดียวกับแย้มปีนัง แต่ก่อนรับประทานเนื้อสัตว์ให้เฉือนเอาเนื้อร้ายที่มีสีเขียวออกจนหมด จึงจะรับประทานเนื้อสัตว์นั้นได้ เพราะยางน่องเถามีคาร์ดิแอกไกลโคไซด์จึงทำให้เป็นพิษต่อหัวใจ